วันจันทร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557

จาก เมา สู่เซียนหุ้น เราพัฒนาตัวเองได้



เห็นหลายคนยังบ่นเรื่องเซ็ง" ติดดอย " นั่งลุ้นให้ตลาดหยุดตก ให้หุ้นในพอร์ทขึ้นกัน ทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งที่เคยคิดๆ ไว้

ผมมองว่า จุดอ่อนอย่างหนึ่งของ รายย่อย คือออกจากตลาดไม่เป็น
 ชอบลุ้น ชอบเดา ชอบคาดหวัง ชอบคิดไปว่า กำไรมากๆ ต้องมาจากการซื้อได้ต่ำสุดเพื่อไปขายที่สูงสุด
ผมอาจจะไม่ใช่คนเก่งมากระดับเซียนอะไรนะครับ แต่ประสบการณ์มันสอนให้ผมออกจากตลาดเป็น ถ้าผมจะล้างพอร์ทออกมารอดูตลาดแล้ว (จริงๆ ผมล้างออกมาพร้อมซื้อ dw put มาด้วยนะครับ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นเท่าไหร่ เพราะต้องลงลึกในรายละเอียดอีกแบบ )

ทำไมผมล้างพอร์ทออกมา อย่างที่ผมเขียนบอกไปน่ะแหละ เครื่องมือง่ายๆ ผมก็แค่ macd ตัดลง ผมก็รอหาจังหวะออก รวมถึงในเมนท์ผมก็เขียนบอกว่า ระยะเดย์ macd ตัดขึ้นเมื่อไหร่ ผมก็กลับเข้าไปใหม่
มันเป็นความเก่งกาจอะไรมั้ยที่มองตลาดออก 
ผมยืนยันเลยว่าไม่ใช่
บ่อยครั้งไปนะครับ ที่ผมล้างพอร์ทออกมามันขึ้นต่อ แต่พอมันขึ้น ผมก็กลับเข้าตลาดได้เลย ไม่ได้ลังเลอะไร
ประเด็นมันอยู่ตรง Mind set ตรงความคิดในใจมากกว่าครับ
การลงทุน การเทรด ผมจึงเน้นอยู่ตลอดว่า อย่าคิดไปเอง และต้องทำ MM ต้องพยายามเข้าใจจิตวิทยาให้ได้ แล้วมันจะไม่ยาก
อีกอันที่ผมนึกออก แล้วน่าจะแทงใจใครหลายคน คืออย่าไปคิดเข้าข้างตัวเองเด็ดขาด
ผมเดาได้เลยว่า หลายคน พอตลาดลง จะวิ่งวนหาบทวิเคราะห์ที่เข้าข้างตัวเอง
ตรงนั้นน่าจะรับอยู่ ตลาดน่าจะไปถึงเท่านั้นเท่านี้ ยังถือได้ รอเด้งขาย รอรับไปขายเล่นสั้น

ผมเดาได้เลย เพราะผมก็เคยเป็นแบบนี้
เป็นแบบนี้มาก่อนในตอนที่คิดว่า เซียนคนนั้นแม่น เซียนคนนี้เทพจริง เขาจะช่วยชี้แนะทางเราได้
จนมาวันนี้ ผมก็บอกได้เลยเหมือนกันว่า เซียนที่ดีที่สุดคือตัวเราเอง เราต้องฝึกตัดสินใจเอง คิดเอง วางแผนเอง แล้วลงมือทำเอง
ไม่มีเซียนคนไหนจับมือเรากดซื้อกดขายได้ มีแต่ความคิดเราที่เอาไปผูกกับคนอื่นไว้ ว่าเขาจะช่วยชี้ทางสว่างให้เราร่ำรวยขึ้นมาได้

ผมเขียนเรื่องนี้เพราะคิดได้อีกอย่างหนึ่งว่า ผมพยายามหลีกเลี่ยงการวิเคราะห์ตลาด หรือหลีกเลี่ยงการให้หุ้นมาก ด้วยเหตุผลเดียวคือ ถ้าผมบอกแล้วถูก หรือผมบอกแล้วผิด ผมก็ไม่สมารถรับผิดชอบใครที่ทำตามผมได้
ทำตามผมแล้วถูก แต่ขายไม่เป็น ก็ใช่ว่าจะได้กำไร
ทำตามผมแล้วผิด ก็ยิ่งรู้สึกไม่ดี เพราะไม่รู้จะไปบอกยังไงว่าให้คัทลอสขายทิ้ง
ผมจึงต้องพยายามบอก และเขียนซ้ำๆ ย้ำๆ ว่า นักลงทุนจะพัฒนาตัวเองได้ก็ต่อเมื่อค้นหาตัวเองเจอ คิดเอง วางแผนได้เอง กล้าตัดสินใจ กล้ารับผิดชอบในความคิดตัวเอง
เพราะทุนน่ะมันเป็นเงินของเรา มีแต่เรามีต้องรักและหวงแหนมันไว้ ไม่ให้เราขาดทุน

เวลาเข้าไปตามห้องนั้นห้องนี้ เข้าไปหาความรู้จริงๆ ดีกว่าเข้าไปหาว่าตอนนี้ตลาดจะขึ้น หรือลง หุ้นตัวไหนจะดี ตัวไหนจะกำไร
ต่อให้หาเจอ ต่อให้บอกได้ ก็ไม่มีใครดูแลเราได้ตลอดไป
เราต้องหาวิธีคิดให้เจอ
หาให้เจอ แล้วไปเรียนรู้ต่อยอดเอาเอง

อยู่ในตลาดหุ้น เล่นแล้วมีกำไร มีความสุข
แต่ตลาดลง เอาตัวรอดไม่ได้ ก็อาจต้องออกจากตลาดไปในสักวัน

อยากเป็นเซียน ต้องเรียนรู้ความคิดจากเซียน ไม่ใช่มัวแต่ขูดหาเลขเด็ดจากเซียน
เท่าที่เห็นมา เซียนหลายคน แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองเข้าใจมันมากที่สุด
แค่นั้นเองคือวิถีของเซียน

เราทุกคนจึงเป็นเซียนได้
ด้วยการหาว่าสิ่งที่เราเข้าใจมันมากที่สุดคืออะไรให้เจอ.

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ads

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Hostgator Discount Code